چرا زخم پای دیابت خیلی شایع است؟ افراد مبتلا به دیابت، به دلیل اثرات مخرب قند خون بالا در بدنشان، مستعد ابتلا به زخم پا هستند. هنگامی که سطح گلوکز خون برای مدت زمان طولانی بالا باشد، بیشتر از همیشه منجر به افزایش وزن و ناراحتی‌های قلبی می‌شود. این عارضه کل سیستم واکنش به آسیب در بدن بیمار را به خطر می‌اندازد.
کلینیک امیدنو، درمان زخم پای دیابتی
کلینیک امید نو، برترین کلینیک تخصصی زخم، با بهره گیری از پزشکان متخصص و مشاوره تغدیه دیابت نه تنها کمک به درمان عفونت زخم دیابتی و بهبود زخم های دیابت می‌کند، بلکه با خدمات درمانی متنوع و به روز، راه حل موثری جهت درمان زخم پای دیابتی، التیام زخم دیابتی، پیشگیری از زخم دیابت را به بیماران دیابتی ارایه می‌کنند.
فرآیند نرمال بهبود زخم در بدن چگونه است؟
هرگونه جراحت یا باز شدن در پوست می‌تواند زخم محسوب شود، حتی اگر باعث درد نشود. از آنجایی که پوست شما از بافت زیرین در برابر باکتری‌های عامل عفونت زخم محافظت می‌کند، هر زخمی می‌تواند به عوامل بیماری‌زا این فرصت را بدهد تا رفته رفته پیشرفت کنند و باعث ایجاد عفونت شوند.
بدنی که دچار دیابت نباشد، می‌تواند با روند طبیعی بهبودی جراحت که ظرف چند دقیقه پس از هرگونه آسیب‌دیدگی آغاز می‌شود، با خطر عفونت مقابله کند. در طی این فرایند، خون جریان می‌یابد و در نهایت لخته می‌شود و یک پوسته بر روی زخم ایجاد می‌کند که این کار ارزشمندی برای محافظت از بافت‌های زیرین در برابر ورود باکتری‌ها می‌باشد.
سیستم ایمنی بدن با باز کردن رگ‌های خونی مجاور برای رساندن اکسیژن و مواد مغذی به محل زخم، به کار خود در مبارزه با عفونت ادامه می‌دهد و این امکان را برای سلول‌های سفید خون قدرتمند فراهم می‌کند تا از عفونت جلوگیری کنند، با میکروب‌ها مقابله کرده و در مدت زمان بهبودی، از زخم محافظت کنند.
اول از همه، چه عواملی باعث بروز زخم پای دیابتی می‌شوند؟
نوروپاتی
نوروپاتی یک اصطلاح پزشکی برای توصیف آسیب عصبی است که در صورت عدم کنترل مناسب قند خون برای مدت زمان طولانی، اتفاق می‌افتد. نوروپاتی در بیماران دیابتی با ابتلای ۲۰ ساله شایع است و در بیش از ۸۰٪ بیماران دیابتی دچار زخم پا ایجاد می‌شود. آسیب به اعصابی که مسئول احساس درد و گرما در پا هستند، باعث بی‌حسی پا می‌شود که این موضوع شایع‌ترین علت ایجاد زخم پای دیابتی است.
درگیر شدن این اعصاب، باعث از بین رفتن این احساس محافظت کننده‌ی طبیعی می‌شود که برای جلوگیری از آسیب به آن احتیاج داریم. از دست دادن آستانه درد طبیعی، ممکن است منجر به جراحت و آسیب‌های طولانی مدت و تکراری به پا در هنگام راه رفتن شود و ممکن است واکنش بدن نسبت به آسیب‌های حاد مانند پا گذاشتن روی میخ یا سوختن پا با بخاری را ضعیف کند.
علاوه بر این، نوروپاتی ممکن است بر روی اعصاب کنترل کننده عضلات کوچک واقع در کف پا تأثیر بگذارد و منجر به تغییر شکل پا و تغییر توزیع وزن در هنگام راه رفتن یا فعالیت شود. تحلیل رفتن این عضلات ممکن است در نهایت باعث افتادگی و صاف شدن قوس کف پا و از بین رفتن پایداری شود (ناهنجاری شارکو نیز گفته می‌شود).
جبران بیش از حد این ناهنجاری‌ها توسط عضلات دیگر می‌تواند منجر به تغییر شکل پا از جمله انگشتان “چکشی” یا “خمیده” شود. این ناهنجاری‌ها منجر به وارد آمدن فشار زیاد روی نقاطی می‌شوند که پس از مدتی، ممکن است به زخم دیابتی تبدیل شوند. حتی پوست خشک و شکننده‌ای که به خاطر کاهش میزان تعریق به وجود می‌آید، به دلیل نوروپاتی است که بر اعصاب بخصوصی در پوست تأثیر می‌گذارد.
این امر باعث می‌شود پوست مستعد ترک خوردگی و ایجاد شکاف شود، بنابراین حتی در صورت عدم وجود یک زخم بزرگ، امکان ورود باکتری‌ها فراهم می‌شود. عفونت و آبسه‌ای که به خاطر این ترک خوردگی به وجود می‌آید ممکن است به بافتی بیشتر از بافتی که روی زخم آشکار است، آسیب برساند.
گردش خون ضعیف
کاهش گردش خون، در تقریباً ۶۰ درصد بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی و تقریباً ۵۰ درصد از بیماران که ناچار به قطع عضو می‌شوند، نقش دارد. تصلب شرایین در بیماران دیابتی بیشتر دیده می‌شود و بیماران دیابتی، یک دهه زودتر از جمعیت غیر دیابتی تحت تأثیر این عارضه قرار می‌گیرند. در هنگام ارزیابی اولیه بیمار دیابتی، ارزیابی وضعیت گردش خون نیز باید انجام شود، به خصوص اگر زخم پا ایجاد شده باشد.
گرفتن نبض در کف پا و مچ پا، اولین مرحله در ارزیابی گردش خون است. اگر نبض احساس نشود، ممکن است آزمایش‌های دیگری برای ارزیابی وضعیت رگ‌های خونی و تعیین کافی بودن گردش خون مورد نیاز برای بهبودی زخم‌ها لازم باشد. بازیابی گردش خون نقش اصلی را در بهبود زخم‌های دیابتی ایفا می‌کند.
عفونت زخم دیابتی
عفونت‌های کف پا، شایع‌ترین عفونت بافت نرم در بیماران دیابتی هستند و ممکن است منجر به عفونت در استخوان‌های پا، قطع عضو و حتی مرگ بیمار شوند. در صورت ابتلای فرد به دیابت، بسیاری از جنبه‌های سیستم ایمنی طبیعی ممکن است دگرگون شوند، به همین دلیل خطر ابتلا به زخم پای دیابتی افزایش می‌یابد. این عملکردهای ایمنی ممکن است با کنترل بهتر قند خون بهتر شوند.
پایه اصلی درمان عفونت‌های پا، تخلیه چرک و جراحی و برداشتن تمام بافت‌های مرده است. آنتی‌بیوتیک درمانی نیز نقش مهمی در این امر دارد. درحالی‌که عفونت‌های خفیف ممکن است به صورت سرپایی با دادن داروهای آنتی‌بیوتیکی که به صورت خوراکی تجویز می‌شوند، درمان شوند، عفونت‌های عمقی و تهدید کننده‌ی اندام، به مصرف آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی قوی و بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند.
کلینیک تخصصی زخم دیابت امیدنو: بهبود زخم های دیابت
کلینیک تخصصی زخم دیابت امیدنو، برترین کلینیک التیام زخم دیابتی و پیشگیری از زخم دیابت با کمک مشاوره تغذیه دیابت و خدمات درمان با آنتی بیوتیک برای درمان عفونت زخم دیابتی همراه بیماران است.
همچنین در این مرکز برای ترمیم زخم پای دیابتی خدمات پزشکی مانند: خدمات بایوفیلر (بایو فیلر)، خدمات پانسمان نوین ، خدمات اوزون تراپی، خدمات پلاسما تراپی، خدمات پی آر پی PRP ، خدمات لایت تراپی، خدمات الکتروکوتر ، خدمات لیزر نور آبی و خدمات وکیوم تراپی ارایه می‌کند. بیماران دیابتی می‌توانند برای تعیین وضعیت عروق از خدمات ارزیابی عروق اندامی و جریان گردش خون در پاها از تست‌های ABI و TBI در این مرکز بهره ببرند.
| سلب مسئولیت پزشکی: اطلاعات ارائه‌شده در این مقاله صرفاً جنبه عمومی و اطلاع‌رسانی دارد و نباید جایگزین تشخیص، درمان یا توصیه‌های پزشکی حرفه‌ای تلقی شود. همواره برای هرگونه سؤال یا نگرانی در مورد وضعیت سلامتی خود، با پزشک متخصص واجد شرایط مشورت کنید و هرگز توصیه‌های پزشکی حرفه‌ای را نادیده نگیرید یا به دلیل اطلاعات این مقاله، در مراجعه به پزشک تأخیر نکنید. |
سوالات متداول
سوالات متداولتفاوت زخم عادی با دیابتی چیست و چرا زخم دیابتی نیاز به مراقبت ویژه دارد؟
تفاوت زخم عادی با دیابتی در این است که زخم‌های دیابتی به دلیل آسیب‌های عصبی (نوروپاتی) و مشکلات گردش خون، معمولاً بدون درد هستند و به کندی بهبود می‌یابند. این شرایط باعث می‌شود زخم‌های کوچک به سرعت به عفونت‌های جدی تبدیل شوند و نیاز به مراقبت تخصصی داشته باشند.
چه علائمی نشان می‌دهند که یک زخم دیابتی در حال عفونی شدن است؟
عفونت زخم پا با علائم هشداردهنده‌ای همراه است که باید به آن‌ها توجه کرد. این علائم شامل بوی بد زخم پا، ترشحات چرکی، قرمزی و تورم در اطراف زخم، و گاهی درد زخم پا است که در صورت مشاهده، باید فوراً به پزشک مراجعه شود.
آیا امکان درمان قطعی زخم دیابت وجود دارد و رویکرد صحیح برای آن چیست؟
بله، با روش‌های درمانی نوین و مراقبت‌های تخصصی، رسیدن به درمان قطعی زخم دیابت امکان‌پذیر است. این فرآیند شامل مدیریت دقیق قند خون، استفاده از پانسمان‌های پیشرفته و روش‌هایی مانند اوزون‌تراپی و PRP برای تسریع ترمیم بافت است.
با توجه به پیچیدگی‌های این زخم‌ها، نحوه درمان خانگی زخم دیابت تا چه حد ایمن و موثر است؟
نحوه درمان خانگی زخم دیابت تنها باید شامل مراقبت‌های روزانه و پیشگیرانه باشد. هرگونه تلاش برای درمان زخم دیابت به صورت خودسرانه و بدون نظارت پزشک، به ویژه برای زخم‌های عمیق، بسیار خطرناک است و می‌تواند به وخامت وضعیت و عفونت زخم پا منجر شود.
چه عواملی باعث بروز انواع زخم دیابتی می‌شوند؟
انواع زخم دیابتی عمدتاً در نتیجه دو عارضه اصلی دیابت یعنی نوروپاتی (آسیب عصبی) و آنژیوپاتی (مشکلات عروقی) ایجاد می‌شوند. نوروپاتی منجر به بی‌حسی و تغییر شکل پا شده و آنژیوپاتی با کاهش جریان خون، روند ترمیم را مختل می‌کند.
چگونه می‌توان التهاب زخم دیابتی را از عفونت تشخیص داد؟
التهاب زخم دیابتی یک واکنش طبیعی بدن به آسیب است که با قرمزی و تورم خفیف همراه است. اما اگر این علائم با ترشحات چرکی، بوی بد و تب همراه شوند، نشان‌دهنده تبدیل شدن التهاب به عفونت زخم پا هستند که نیاز به درمان فوری و تخصصی دارد.
بهترین رویکرد برای درمان زخم دیابتی چیست؟
بهترین رویکرد برای درمان زخم دیابتی، همکاری با یک تیم درمانی متخصص در کلینیک است. این متخصصان با ارزیابی دقیق، یک برنامه درمانی جامع شامل کنترل قند خون، کاهش فشار روی زخم و استفاده از روش‌های درمانی مدرن را برای شما تدوین می‌کنند.